Michiel Deprez:

Piste (Vorstproductie)

(première)

do 3 mrt /

De NWE Vorst biedt jonge makers graag mogelijkheden. Zo worden onder de noemer Vorstproductie talentvolle makers ondersteund. De afgelopen weken werd in onze repetitieruimtes hard gewerkt door Michiel Deprez aan zijn nieuwste voorstelling Piste.

Michiel Deprez studeerde in 2015 af aan de Academy for Circus and Performance Art in Tilburg. Tijdens zijn opleiding specialiseerde hij zich richting het jongleren. Piste is zijn eerste solovoorstelling.

In Piste zit het publiek in een cirkel rond de speelvloer. Vanuit die lege vloer wordt de hele voorstelling opgebouwd, met zaagsel wordt een piste gecreëerd waarin de voorstelling plaats kan vinden: een duet tussen de performer en een pendule van vijf betonnen ballen.

De antwoorden van Michiel op vijf vragen leverden een inkijkje op in zijn werken en ideeën.

Met je voorstelling ga je op geheel experimentele wijze aan de slag met circus. Welke boodschap wil jij met deze voorstelling overbrengen aan het publiek?
Ik wil eigenlijk geen boodschap overbrengen, ik ben niet vertrokken van een thema of iets dat ik wil uitdrukken. Graag zou ik helemaal niets uitdrukken, maar ik vrees dat dat niet mogelijk is. Als iemand dat ooit zou kunnen, zou dat fantastisch zijn.

Ik was eens in een groepsshow aan het spelen en telkens op hetzelfde moment in de show zat ik in de coulissen naast een theaterlamp. Toen zag ik het stof door de lichtstraal zweven en vond het veel mooier en fascinerender dan het spektakel op de scène.

In de voorstelling Piste ga ik op zoek naar een manier om de verschillende elementen, die een circusvoorstelling opmaken, belangrijk te maken. Het draait erom te ervaren wát er precies is. Om dit te bereiken probeer ik alle betekenissen te vermijden, om door te dringen tot wat er is, zonder enige interpretatie.

In 2015 studeerde je af aan de Academy for Circus and Performance Art in Tilburg. Op welke manier heeft deze opleiding je gevormd tot de persoon die je nu bent in je voorstelling?
Wat een verschrikkelijk moeilijke vraag. Ik heb heel veel overgehouden aan mijn opleiding. Ik denk dat ik niet in deze richting beland zou zijn zonder mijn opleiding aan de ACaPA. Bovendien zijn er veel boeiende mensen in de school.

De voorstelling Piste is geen pure circusvoorstelling zoals mensen dat verwachten. Wat maakt de raakvlakken tussen circus en theater/dans voor jou interessant?
Het is inderdaad geen typisch circus, maar ik ben wel circusartiest en daarom zitten er veel dingen in die circus kunnen zijn. Voor mij zijn de termen circus, dans en theater pas nuttig na het creatieproces, om iets te beschrijven. Tijdens de creatie moet je jezelf daar niet veel van aantrekken. Als het dan archetypisch circus is, prima. Zo niet, ook prima.

Op je Tumblr schrijf je zelf: ‘Frankly I don’t know who I am. Each time that I’m faced with a decision I’m forced to take a stand on an identity that could be mine.’
In hoeverre is Piste een zoektocht naar jezelf en je manier binnen de verschillende soorten performances? (theater/dans/circus)
Ik probeer met die voorstelling zeker niet mezelf te vinden, ik probeer eerder een raakvlak te zoeken tussen wat ik kan en wat ik waardevol vind om te delen. 

Welke invulling geef je zelf aan de term Circus?
Ik ben blij met die vraag, ik heb er veel over nagedacht. Voor mij kan je dat het beste invullen als het onderzoeken en uitbuiten van mogelijkheden van mensen en/of dingen. Een voorbeeld: als iemand springt, dan kan het zijn om vreugde uit te drukken. Dan is het eerder theatraal. Het kan ook zijn om een mooi traject af te leggen in de lucht of een mooie vorm te maken, dan is het eerder dans denk ik. En het zou ook kunnen dat die persoon springt om te springen, om de mogelijkheid van het springen. En als dat dan lukt, zal hij of zij misschien springen en draaien, omdat dat ook kan. En dan springen op een stoel en springen op een bal en springen over iemand en op iemand enz.
En dat is voor mij circus. Het heeft denk ik te maken met het willen "grip krijgen op de wereld", de interactie aangaan met ons lichaam en met de vloer en met de dingen en met andere mensen. Het is iets heel menselijks denk ik, hoewel circus nu vaak heel bizar is en ver verwijderd van het dagelijks bestaan, komt het er wel uit voort. Als we een bal zien, dan willen we trappen en als we een touw zien, dan willen we klimmen en als we een glijbaan zien, willen we glijden. Circus is volledig toegeven aan die drang, vaak naar het obsessieve. 

Tijdens je voorstelling is er voldoende ruimte voor het publiek om te anticiperen. Wat maakt deze interactie voor jou interessant?
Ik wil graag samen zijn met het publiek. Soms ga ik gewoon zitten en kijken, soms verwacht ik iets klein van het publiek. Interactie in het circus is een beetje gedwongen, het gewenste resultaat ligt altijd al vast. Ik zou graag proberen een vrije interactie te creëren waar het publiek zelf dingen kan kiezen. In dit project is er niet zo veel interactie, maar het is alvast een kleine stap in die richting.


Een duet tussen de performer en een pendule van vijf betonnen ballen. 

Lees meer..

20.30u